muhtemelen t.c.'nin kendine has bir fenomeni olan "modern aile yapısı içinde atmık muamelesi gören özgür kız" sendromundan müzdarip, bunun gibi ailevi "durumları"nın(hani sorun gibi görünmeyip aslen sosyal anlamda, eğer popülasyonumuzun çoğunluğu gibi gerizekalı veya korkak değilseniz, sorun teşkil ettiğini anlayabileceğiniz/dile getirebileceğiniz durumlardan bahsediyorum) da etkisiyle kadınlardaki olağan karnal şehveti dışa vurmuş(evet o insanlık tarihi kadar eski, fakat hiçbir zaman dile getirilemeyen tabu var ya, aha işte o) farklı bir bok olduğunu zanneden lakin jenerasyonunun diğer bireylerinden çok da farkı olmadığını anlayabileceğiniz(yine gerizekalı veya korkak değilseniz tabii) varlık.
türkiye'nin, tıpkı dünyanın herhangi zamane başka bir ülkesi gibi çoktan(şöle bi 80lerin başından beri diyelim, iyimser olalım bir tabuyu daha yıkmayalım) s.ki tutmuş bir ülke olduğunu biliyorduk(ha inkar ediyordu çoğunuz ama malesef durum buydu). bu salak bunun kanıtı olmuştur, olan sadece o. ee, boşu boşuna eugenics demiyordum ben. sonra darviniz komaniz faşik şeytan oluyorduk mental cücelerimizin gözünde(ha olabilirim, zerre de umrumda değil, taa fi tarihinde yazdığım bir entaride de belirtmiştim, "etiketleriniz çügümde değil" kabilinden bir şeyler yazarak bu durumu). e hadi o zaman gelsin de değerleriniz, kültürünüz, kurtarıcılarınız, hayalleriniz, hocalarınız, dininiz, imanınız kurtarsın sizi şimdi demek kalıyor ama bana sanırsam şu noktada.
neyse, neil young'ın bir şarkısından bi dize ile bitirmek istiyorum sadece:
"don't feel like satan but i am to them,
so I try to forget it, anyway i can"
