zor bir durumdur kendileri.ama ilk adımı atmak için çok düşünülür ve karar verilir.önce ilk oturduğunuz bara gidip oturulur kafayı kırmak*istersiniz,sonra telefonunu hatırlamaya çalışırsınız ve ararsınız...
uzun süre açmaz ama tam kapatırken "alo" sesi gelir ve dilinizden hiç çıkmayacak sözcükler sıralanır,en son olarakta bugün müsaitsen görüşebilir miyiz diye bir yakarış çıkar ağzınızdan...karşı tarafta isteklice "evet" der...
iki buçuk saatlik bekleyişin sonunda bekar sokaklardan birisinde buluşunur...ilk oturup konuştuğunuz barda oturur ve eskinin muhasebesini yapmadan gece yarısı kalkılır ve eski sevgili evine bırakılır,tabi eski sevgili olarak değil,ama yeni sevgili olarakta bırakılamaz yani koca bir kaos vardır.
yinede onunla oturup konuşmak insanı rahatlatır...*karşı tarafın mutlu olduğunu görmek,onun seçimlerine saygılı davranmak,birey olduğunun farkına varmak tüm sevginin önüne geçer.*
kaynak:demlikahve