ikide birde akla gelip üzülmemize neden olan pis durum.
için gidiyor hayır kurumlarına bağışta bulunmaya ama öğrencisin işte, param bitmesin derdine öğün atlıyorsun sen de. bakıyorsun bir yaşlı teyze var, elinde bir sürü pazar poşeti... tam yardım edeyim dediğin anda kadın gözünün içine öyle bir bakıyor ki, sanki kaçıracaksın teyzeyi. onu da anlıyor ya insan, şu dünya'da kimin ne olduğu belli değil. yağmurlu bir günde şemsiyeciğimle yürürken, yağmurdan daha fazla ıslanmamak için hızla yürüyen insanlar görüyorum, tam "hadi beraber yürüyelim" diyecek olucakken vazgeçiyorum. ne sanacak lan beni?
böyle işte sözlük, çok içerledim artık bu duruma. geçen gün de bi kedicik gördüm, üşümüş böyle.. ama alamadım işte, ona nasıl bakayım lan ben şimdi? evde de kuş var zaten, ömrümü yiyor resmen.
