habercim seçtim onu. ilk gördüğümde ''tamam'' demiştim, mutluluğumun anahtarı. bu zor günlerde sığıncağım bir liman. nişanlıydı kemal. küçük bir kasabada ailesiyle birlikte yaşayan, görmüş geçirmiş bir delikanlı. hakkari'nin dağlık arazsinde, operasyonlara çıkmayı neşeli hale getirendi o. her istediğimi yapardı, ve bunu zorunda olduğu için değil, istediği için yapardı. bölük komutanının izniyle, operasyon bölgesine bir baraka yaptırmaya karar verdim kendim ve habercim için. askerlerim canavar gibiydiler, 3 saatte bitirdiler. işte o baraka benim cennetim olmuştu. kolay olmamıştı kemal'i ikna etmek ama başardım. çılgınlar gibi seviştik her nöbet bitişinde. ve bunu asla bana karşı kullanmadı kemal, itaat etmeye devam etti, fırsatı varken yararlanmadı zaafımdan. onu hep iyi dileklerle anıyorum . düğünene gidememek de çok koydu. mutlu olduğunu biliyorum ama ve bu da yetiyor şimdilik...
