Trajik bir senfoni. Bir dramı anlatıyor olmalı bu uvertür. Yanılmamışım, Hollanda Kontu Egmont'un ülkesinin bağımsızlığı için savaşı ve yaşamı pahasına buna ulaşmasını konu alıyor açılış müziği. Geceye uygun, hüzünlü, dramatik, yas dolu. Uvertürün sonunda kesilmiyor bu hüzün dalgası, aksine parçalara bölüyor iyice ruhunuzu. Konserin solisti mezzo soprano Aylin Ateş, Mahler'in "Kindertotenlieder - Ölmüş Çocuklara Şarkılar" başlıklı eserle, Beethoven'ın bıraktığı yerden devam ediyor anma gecesine. Notalar eşliğinde, eserde bahsi geçen iki çocuğun yasını da tutuyorsunuz Friedrich Rückert'in kelimeleriyle.
ikinci kısım yine Beethoven ile devam ediyor. Bu kez "Büyük insan"a ithaf ettiği Eroica adlı eserle karşımızda orkestra. "Op.55, Mi bemol majör 3. Senfoni", Müzik Direktörü Klaus Weise Leipzig yönetiminde bütün salonu etkisi altına alıyor, geceyi duygularla boyuyordu. Önce yıldızlar bir bir söndü, ardından ay kayboldu ve geceyi mutlak bir karanlık kapladı. Yas'tı adı.
