şükela paylaşım. zamanları aşıp gelen bir şiir. yüklemsiz.
gecenin bir yarısı uyanıyorsun ki yanında bir melek uyuyor. sırtına dokunup, öpüyorsun hafifçe. sol elini yüzünde gezdiriyorsun. beline kadar açılmış teni.
öylece gülümsüyorsun. yüzü dupduru. dudakları dupduru. gözlerinin altları dupduru. kırmızı ojeleri o kadar müthiş ki...
ayak bilekleri taşmış üzerine aldığı örtüden. kalçaları hissediliyor hafifçe. ayak parmaklarındaki kırmızı ojelere takılıp gidiyor gözler.
hafifçe yerinden doğrulup kalkıyorsun. tam karşısına geçip, bir sigara yakıyorsun. mum ışığı yüzüne düşüyor. o kadar büyüleyici ki. gücün yetse, durdurursun zamanı.
eğer ki o anı sonsuza dek yaşama şansın olsa, hiç tereddütsüz yaşarsın..
sabah, ensende ince dudakların gezişiyle uyanıyorsun. sırtında göğüslerinin yumuşaklığı. bir eli tam yüreğinin olduğu yeri okşuyor. kalçalarını sarmış, kasıklarıyla. yüzünü döndüğünde, bir melek görüyorsun. seni, ağzının yanından öptüğünde ekliyor;
"günaydın.."
"sana da günaydın meleğim" dediğinde diri diri cenneti yaşıyorsun.
