bu zatın birde "mağara alegorisi" diye bi çalışması yahut terorisi yahut her nesisye işte vardır ki nasıl atlanmış bilemiyorum başlığı bilem açılmamış. neyse ben şöyle açıklıyım bu teoriyi; bir mağara içerisinde duvara karşı, hayatları boyunca hiç dışarıya çıkmamış ve güneş yüzü görmemiş, hareket edemeyecek şekilde bütün vücudu sabitlenerek oturtulmuş insanlar vardır.bu insanların arkasında bir ateş yakılmış ve bu insanlarla ateş arasında sürekli bir şeyler yapan, günlük hayatını idame ettiren varlıklar vardır. dolayısıyla bu hareketleri yapan varlıkların gölgeleri duvara yansır ve yerlerinde sabit olarak duran insanlar sadece ve sadece bu yansıyan hareketeri görür ve gerçek hayatı bundan ibaret sanırlar hatta sanmazlar bütün hayatları boyunca sadece onları gördükleri için gerçek hayat onlar için odur. daha sonra bu insanlar arasından bir kişi serbest bırakılarak, güneş ışığına çıkarılır ve asıl hayatı görmesi sağlanır bu insan ilk başta şok geçirir, inanamaz ancak daha sonradan alışır. bu olaylardan sonra bu insan tekrar mağaraya götürülüp bağlanır, efendim olay işte tam olarak burda kopar bu insan gördüklerini bildiklerini diğer sabitlenmiş insanlara anlatır ancak nafile uğraşır. çünkü diğer insanlar kendisinin delirmiş olduğunu düşünür, söylediklerine inanmazlar. evet olay bundan ibaretttir.
şimdi gelelim kıssadan hisseye;
bu durum çeşitli bakış açılarından yorumlanabilir bunlardan bazıları eğitim, sosyal hayat, vb.
bu olaya sosyal hayat açısından baktığımızda;
bu bağlanmış insanlar; toplumu, bu insanları buraya bağlayanlar; toplumu kendi istediği gibi yönlendiren gücü, gölgeler ise toplumun görebilmesine izin verilen gerçekleri simgeler. evet efendim o gerçekleri gören ve açıklamaya çalışan kişide toplumun delisidir! dimi...
evet eflatun abimiz zamanında böyle bir çalışmada bulunmuş işte. şahsi görüşüm günümüzü, günümüz insanlığı ve otoriter yapısını olduça güzel bi benzetmeyle açıklamış. kendisi tebrik edilesidir.
