eskişehir'de bi kafede bi şarkı duydum. ama var ya delircem, kudurcam. bitmesin diye dua ediyorum. öyle büyülü büyülü dinliyorum. dayanamadım "hocam dedim bu çalan kim-ne" diyiverdim hemen. dedi ki: (bkz: rope on fire) dedi ki morphine.
işte o günden beri bu grup ilacımdır. değişikler öyle aman aman muhteşem tapılası değiller ama bi şey var böyle ilaç gibi tuhaflar. honey white da yapabiliyorlar, rope on fire'de. böyle güzeller işte.
