şimdi hangi görüşten, inanıştan olursak olalım hepimizin ortak paydada buluştuğu bir nokta var. ölüm = son. öldüğünüzden bana göre cennet ya da cehenneme gidersiniz. başkasına göre öbür taraf yok. her neyse sonuçta olay o değil. olay; kendini öldürerek işin içinden sıyrılmak. özel durumlarda canını feda etmek dışında, intihar etmek bencillikten başka bir şey değildir. sen intihar et ne güzel, her şeyin sonu gelsin sonra arkandakiler ? ailen ? bunları düşünmüyor musun?
aileni uykusunda acısız bir şekilde katledip ebedi huzura kavuşturmak asıl intihardır. ailen için bi son olcak. onların derdi tasası kalmıcak. cem yılmaz diyo ya, "öldüm amınakoyayım banane". ama sen gerek yaptığın şeyin vicdani rahatsızlığı, gerek günahı, gerekse yakalanırsan alacağın hapis cezası nedeniyle dünyada ölümü tadacaksın. intihar bu değil de nedir ?
bragallaşkına ya. öldür kendini arkandakiler üzülsün, acaba neden intihar etti, ona bi yanlış mı yaptık naptık nettik derken kafayı yesinler. hadi hapse girmeyi gözün yemiyo, topla bi yemeğe zehirle herkesi sonra da kendi kafana sık. bencillik yapma.
