köpekten kaçmak

entry12 galeri
    1.
  1. bursa'nın görükle köyünü bilenler çoktur. bilmeyenler için; köy dediğime bakmayın. ilk gittiğimde bu nasıl bir köy diye afallamıştım. böyle içim kıpır kıpır olmuştu.

    tamamen üniversite öğrencilerinin hakimiyeti altında olan bu yerleşim merkezimizde friends adlı cafede günlük kingimizi oynadık. enteresan bir yer friends. kızlar erkekler süslenip püslenip kağıt oynamaya gidiyorlar. izdiham var anasını satıyım.

    neyse çıkıp volta atalım dedik oyundan sonra. neyse arkadaşımla birlikte voltamızın 5. dakikasına gelmiştik ki çok yakınımızdan bir 'hav havvv' sesi duyduk. 'hassiktir' deyip ağız tadıyla irkilemeden arkadaşımın depara kalktığını gördüm. neyse ben de peşinden başladım koşmaya. köpek fobim olmamasına rağmen; bu önemli bir detay. Gerçekten de neyselerin bolca bulunduğu bir gündü. Mevsim değişikliği heralde. Neyse;

    peşimizi bırakmıyordu. yavaş yavaş kesilmeye başlıyordum ki kaldırıma takılmamla yere yüz üstü kapaklanmam bir oldu. hayat durmuştu sanki. köpek dahil olmak üzere tüm görükle durup bana kilitlendi. adeta asfalttan kıvılcım çıkarmıştım. Bir yerleşim merkezinin asfaltından kıvılcım çıkardığınızda size gülebilir. Kendinizi o yerleşim merkezinin yerine koyun; anlayacaksınız.

    arkadaşımın kahkahalarıyla sessizlik bozuldu. sonra herkes pis pis sırıtmaya başladı. gururum incinmişti. doğrulup kafamı çevirdiğimde köpeğin yüzü yüzüme o kadar yakındı ki nefesi saçlarımı dalgalandırıyordu nerdeyse. mal mal dikiliyordu burnumun dibinde. az önceki o vahşi köpekten eser yoktu. arkadaşıma 'gülme lan pezevenk' deyip, köpeği de, ana avrat söverek kovalamaya başladım. yakalasaydım haberlere çıkacaktım muhtemelen. allah'tan yakalayamadım. Olmadı; ayrıldık.

    eve gittiğimde yaralarıma pansuman yaparken olayı millete anlattım. hep beraber oturup benle taşşak geçtik. ertesi günlerde herkes beni parmakla gösteriyordu. daha sonra tüm görükle halkının gayretiyle köpekle barıştım. adı 'reis' miş.

    meğer çok iyi bir köpekmiş reis. birlikte güzel zamanlarımız oldu. fotolarımız bile var. ama o manitası olacak beyaz şıllığa hep uyuz oldum. kıskanıyordu arkadaşlığımızı. dedim "olm sana göre değil, ayrıl şundan" diye. "çok sevdim be abi" dedi. canın sağolsun senin be reis, çok özledim seni. burnumda tütüyorsun...
    35 ...
bu entry yorumlara kapalı.
© 2025 uludağ sözlük