bir hastane köşesinde sizi tamamen bırakıp gittiği gece yattığı yatağa bakıp sabaha kadar ağladığınız , kokusunu bir kez daha içinize çekebilmek için bir ömür verebileceğiniz , saçlarını yıllarca hiç kestirmeden uzattığı için küçükken çok özenip "bana saçlarını verir misin?" dediğiniz ama sizi terketmeden 2 gün önce hastalığı nedeniyle saçları eve poşetle geldiğinde kurduğunuz o cümleye , çocukluğunuza lanet ettiğiniz , hayatın en önemli insanlarından. annenin de annesi , tapılası insan.
