dün yine gittim birlikte gittiğimiz yerlere...ankaraya ilk gelişinde buluştuğumuz o sokak gülüyordu sanki bana...sen onun için neler yaptın ama bak ne yaptı sana der gibiydiler güvenpark taki güvercinler.
susun dedim onlara susun!
sevdik biz çok sevdik ama yürümedi işte.sen söyledin, ben de inandım bak...ama söyledi bana o kuşlar inanmamışlar sana!kimdi söyle artık bana evimizden vazgeçiren kimdi.
bi kızsa canım yanmaz sevmedi beni unuttu derim yemin ederim.
ama böyle seviyorum ama git deme. seviyorum dersen gidemem,sadece biterim gözlerinin önünde...
gel de deme bana bir daha.gelemem yollar kapandı karlarla...
bazen hayal ediyorum seni bir mezara koyduklarını,düşünüyorum yalanların kadar yakar mıydı canımı?sonra bakıyorum ki zaten ölmüşsün.yoksun,hiç olmamışsın...
öldürmüşsün benim sevgilimi içinde bir başkası doğmuş..o da ölse kaç yazar ki..ruhun çürümüş bedenin çürüse ne olur?hiç..
evet bir hiçlik seninle ilgili herşey.hem de biliyo musun artık ben de sevmiyorum.sevgi senin adındı oysa seninle tanımıştım aşkı sevgiyi.ama bak o da gitmiş bırakıp seni.
neydi sorun düşünüyorum düşünüyorum...
hırçın dedin bana huysuz dedin hasta dedin...ben sana ilacım dedim,sen zehir olmayı seçtin.
evet hırçındım çünkü canım yandı hep.yaktın canımı çok...
üzülüyorum evet çok hem de..ama senin gidişine değil,gelmene izin verdiğim güne..
vazgeçtiklerime ...vazgeçirttiklerine...
ben yaptım sen yıktın hep yıktın hep...
gücüm kalmadı yeniden ayağa kaldırmaya yıkılanları.
gel deme ne olur tekrar.çıkma o mezardan.gelemem affet...o zehiri tekrar içemem...
hoşçakal...
