beğenilmeyen osmanlı bile bundan kaçmaya çalışmıştı son yıllarında. artık bu işin ırkçılıkla , milliyetçilkle yürümeyeceğini anlamıştı. padişahı tamamen sembolik bir makam yapıp tüm yetkileri meclise devretmesi bunun açıkca göstergesiydi.
ki zaten osmanlı, atatürk türkiye'sinden bile hoşgörülüydü, gayrimüslimlere ve diğer bütün yurttaşlarına. ve saha saygılıydı toprağında yaşayan insanlarına.
ki osmanlı devletinde hiçbir zaman azınlık isyanı çıkmaması da, - büyük çapta- ne kadar hoşgörülü olduklarını göstermekteydi.
ama sırf islamla yoğrulduğu için m.kemal ve yandaşları tarafından bitirildi. bitirilmesi gerekiyordu belki, gücü kalmamıştı;
lakin osmanlı bitince ondan daha demokratik bir şey oluşması gerekmez miydi? hem zaman hem mantık açısından.
peki , osmanlıyı bitirme amacı güdenler ne yaptı? ülkeyi ondan daha da geriye götürüp, tek adam ideasını gerçekleştirdi.
önce islam cumhuriyeti yalanı atıp sonra şapka cumhuriyetine geçerekten. üstelik bir de türk sosu ile.
