harbi harbi faciadır. genç arkadaşlar "sakinlik" olayını iyi kapmışlar, puan getireceğini bildiklerinden olsa gerek kızgınlık belirtisi falan göstermediler. ilk konuşan arkadaş da engin bilgisini paylaşmış... ehehe. ulan yüzyıllardır tartışılıp bi sikim sonuca varılamayan ve sonunda "öeehh skerim lan sanatını" diye kestirip atılan "sanatın ne için yapıldığı" tartışmasını hala zirvelerde mi tartışıyoruz? var mı lan hala öyle yazarlar? varsa allah belanızı versin lan. samimiyim olm. topunuzun beynini zikim. konuşacak başka şey kalmadı da "beğn sanatın toplum içün yıpıldığı dışünüyoroom." deyu ahkam kesiyorsunuz he?
bir de; "sadece", götüne pamuk tıkanana kadar ilkelerini koruyan sanatçıları seven zihniyete de selam ederim buradan. klasik türk zihniyetinin birer kopyasısınız amk... birinin takdir edilmesinin en kısa yolu, onun acı çekmiş olmasıdır dimi?. kurban sokaklarda yatmış da, göt kadar arabayla şehir şehir gezmiş de... lan gezecek tabi amına koyim ben mi para alıyorum. yaşamak istiyorsa, karnının doymasını istiyorsa gezecek. ben de acı çektim, hem de onlardan fazla. sevsenize lan beni de? bassanıza lan bağrınıza?
arkadaş, ben yıllardır anlamadım gitti. neden bu işi para için yapmayanlar hep abartılı, hakedilmemiş bir saygı görür? uzun süre boyunca gözlemlediğim bu davranış, genelde lise ya da üniversite öğrencisi arkadaşlar tarafından desteklenen ve hayat görüşleri belli bir çizgiye oturana kadar da desteğe devam edilen bir tavır. sanki aynı işi para değil de sanat uğruna yapınca daha üst bir varoluş seviyesine çıkıyor bu amcalar da sen de onların bokunda boncuk arıyorsun. kafanızı sikeyim afedersin. mesela zardanadam... adamlar beleşe veriyorlarmış da şarkıları netten.. eee? sırf bunu yapıyorlar diye yaptıkları -sevenleri kusura bakmasın ama- kalitesiz müziği yükseltmek hangi mantığa sığar olm? teknik açısından üç günlük sahil gitaristi gibi çalan bir grup barışarock'ta yüz yıl çalsa ne yazar? -bir de barışarock'u yücelten mantık var, o mantığa da hastayım, belirteyim satır arasında...- işte sırf bu zihniyet yüzünden kalitesizi kaliteli gibi gösteriyoruz, ondan sonra da "neden adam gibi grubumuz yok mınaki ya ühühüü" diye ağlaşıyoruz. lan türkçe rock diyince hala mavi sakal'dan, kurban'dan, kesme şeker'den bahseden bir ülkeyiz. kalkıp orda kırk gün ahkam kesseniz de kıçınızı yırtsanız da değişmeyen bir gerçektir bu.
