bugün itibariyle vicudumun her yanını saran hissiyat. arkadaş, bu kadar mı anlama özürlülere denk gelirim. nerede bir mal,sorunlu,kompleksli,yalaka beni buluyor. çorba oldu herşey. bugün kadar konuların zir-u zeber olduğu bir gün hatırlamıyorum. kimse işin geyiğine katlanamıyor ve çoğu zaman yapamıyor. bugün çekilip yarın unutulan,suya yazı yazmak bir program üzerinden sözlükte aynı havayı soluyup aynı şeyler üzerine kafa yorduğumuz insanları beğenirken de bokunu çıkarıyoruz yererken de.kraldan çok kralcıyız.aynaya bakmadan insanları eleştiriyoruz.yaşı küçük bir arkadaşımıza, össye hazırlanan bir arkadaş gece geç saatte ayakta kalmış kötü örnek oluyor yazıyorsunuz sen onun yaşındayken konuşamıyodun kaldıki tv ekranında konuşabilesin diye kel alaka,sana ne lan-a örnek yalakalıkta alttan alta asılmaca durumları falan.ilginç. herkes kendince laf geçirdiğini düşünüp duşa giriyor. yeter lan.sakin olun biraz.gitmişler konuşmuşlar kimine göre konuşamamışlar. her iki durum da kimin umrunda. her iki durumda da ne değişecek hayatımızda.neyin agresyonu şekerler.
