çalışmadığım için tanrıya şükrettiğim günlerden biri.
sahi ya cumartesileri ne kadar sıkıcıdır işyerlerinde. çalışır gibi yapıp oyalananlar mı dersin, lak lak yapıp zaman geçirenler mi dersin, kahvaltı organisazyonları yapıp kendini kandıranlar mı dersin. de babam de. sonuçta bütün bu kandırmacanın içinde cumartesi günü piç olur. ne işde ne de dışarda başka bir şey tam olarak yapılmaz.
cuma akşamından özgür olmak gerçekten paha biçilemez.
