ipini koparmış gibiyim son zamanlarda yazmak yazmak yazmak geliyor içimden sadece.
Yönümü kaybettiğime öyle çok inandırdım ki kendimi artık nerede oldugumun danereye varacagımında önemi yok (!)
Yüreğimi avuçlarımın içine aldım ve uzak diyarlara fırlattım
Sensizliğin deryasında beni boğmak neymiş görsün gününü
Beni çelişkiye sürükleyen isteklerimden kurtulmanın yollarını arıyorum.
bencilliği yaşam standartı haline getirmiş insanların arasından uzaklaştım
Koştum koştum kaçtım.
Uzaklaştıkça sakinleştim kaçtıkça ne kadar uzaklaştığımın farkına vardım
Geri dönülmez yolların birinde kendime mektuplar yazarken yakaladım kendimi...
Issızlıgımla başbaşa yemekteyiz bugun.
içimdeki küçük kıza söz diretebilmenin mutlulugunu kimseyle paylaşamayacak kadar bencilim bende !
