işsizlik/geçim sıkıntısı, bu isteği körükleyen nedenlerden biri olabilir. aylardır, belki de daha fazla süredir işsizdir kişi. alacaklılar kapıya dayanmıştır. alacaklı ya, pek insafı yoktur. bunalmıştır. son bir şans istiyordur fakat o şans bir türlü verilmez kendisine. günlerden birgün, her sabah yapmak istediği o düşünce gelir aklına. önce kıraathaneye gider. herzaman ki gibi içtiği çayı yazdırır. ocakçı cızırdar. ''çok oldun sende birader'' der. ''ara sıra insan parada ödemesini bilir'' diye devam eder. bu da, tuz biber olur o sabah ki kötü düşünceye. ayaklarını sürüye sürüye eve gider. kapıyı çalar. karşısında yüzü çaresizlikle asılmış karısı vardır. ''yine geldiler'' der. kaçıcak biryer kalmamıştır artık kişi için. odasına gidip, sandıktan, babadan kalma tüfeğini çıkarır. kullanıma elverişli hale getirdikten sonra, çoluğun çocuğun oturduğu, sobanın aylardır yanmadığı o soğuk odaya dalar. ve içler açısı bir tablo. 3 çocuğu, karısı ve kendisi artık hayata gözlerini yummuştur. evet. bu bir çare midir? kesinlikle hayır. ama yaşanmıyor mu?
