geçen gün yine dersteyiz, sınıfa yakın bir yerde de tamirat var sanırsam. ben bezmiş bir halde oturmaktayım. hoca da yarı iletkenmiş, süpermiş anlatıyor. o anda demir ya da ona benzer bir şey heralde yere düştü ve bildiğin bir zil sesi çıktı. benim ve yanımdaki iki arkadaşımın poposu aynı anda kalkmakla kalkmamak arası bir kımıltı yaşadı. ellerim çantamı kapıp çıkıcak şekilde havaya kalktı. o an sınıftan çıkabilirdim; lakin bir anlık bir bakışmayla yerlerimize mıhlandık. bir saniye daha geç kalsak terkedecektik sınıfı. çakal hocanın da gözünden kaçmamış olacak ki "arkadaşlar burada zil yok." dedi. nedense büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. aradan 4 sene geçmesine rağmen o zil sesine nasıl koşullanmışsam yıllarca; bir tıngırtıda fırlayacak hale gelmişim. hayatımda hiç bu kadar istememiştim zilin çalmasını..
edit : tenefüs ve teneffüs arasında çok gidip geldim. aramaya inanarak baktım; lakin suni tenefüs, suni teneffüs, tenefüs zili, teneffüs zili vb. her şekilde kullanılmış..
