kimi zaman pozitif ayrımcılık olarak de kendini gösterir. haklarını yememek lazım.
misal, akşam vakti bir kısım erzak ihtiyacı doğmuştur, çocuklardan birinin bakkal/markete gidip bu eksikliği gidermesi gerekmektedir. bu durumda, devreye pozitif ayrımcılık girer.
anne: amaaan domates de bitmiş, salata yapcaktım halbuse, gidip de alsan ya oğlum.
erkek çocuk: ben neden gidiyorum yeaa, talya gitsin alla alla!
anne: ay çocuğum, incilerin mi dökülür, gidip alıp gelsen ya.
erkek çocuk: yea evin uşağı ben miyim, bana ne, o gitsin!
baba: akşam akşam tepemi attırma benim ulan! evde erkek varken kız çocuğunun ne işi varmış bu saatte sokakta! git al gel, kırmayım bacaklarını!
kız çocuk: hehehe naniiiik!
