teknolojinin ağır hasarları. sosyal ve fikirleri olan bireyler yerine, sanal ve medyada söyleneni yemeye başlamış bir toplum. hazıra konmak sanırım adı. tabağındakini yiyip doymak, farklı düşüncelere ekmeğini bandırmak fikri yerine beynini yormadan dikte edileni zikr etmek ve belleğe kazımak zamanı. 21. yüzyılı kaldıramadık sanırım. yerel ve kırsal bir şekilde ilkel hayatlarımızda mutlu ve düşünerek yaşarken, global ve küreselleşen evrende gittikçe yalnızlaşmaya başladğımız zaman bu zaman. ne güzel kitaplar vardı dostlar, onlar hala var.
