Kapat güzel gözlerini
Ocaktan yaza doğru savur eriyen küllerimi
Döndükçe devran çekiçler geçen günlerimi
Kapattım gözlerimi içime sindim şu an ecele
Son noktayı koydukça alevlendir közlerimi
Soğuk sağnak yağmurlar ıslatır dileklerimi
Engin deniz kıramaz bu sandalın küreklerini
Kara sevda acımasız kanatır yüreklerimi
Dikenlerini sürtündükçe parçalar bileklerimi
Hey yağmurlar efendisi biraz olsun yüzüme bak
Şu göz çukurlarımda biriken ıslak nesneler kimindi
Kanattım bileklerimi tuzaklarına bastıkça
Estetik kapatmaz artık alnımdaki izlerini
Kış vefayla tanışmazken titretir şu dizlerimi
Sakladığım bu sır düğümler örtemezki gözlerini
Takvimlerden çaldım sabrı sindirmekte özlemini
Aniden bir cesaretle kustum bütün nefretimi
NAKARAT
Bu büyük öfkem geçermi sandın
içimde kanayan istirhamım
Canım acır dayanamaz ben berbadım
Berbadım berbadım
Yüzüme dokunur ısıtır senin ellerin
Kapatır gözümü elin karanlığa seslenir
Başım yerden kalkmaz
Yine kafama takarım SON SÖZlerini
2. VERSE
Elini tutmak .istemem bir okyanusta kaybolup
Doğmak isterim bi çölde mucizeyle can bulup
Kadere küfürler savursam belki acım son bulur
Yaramı gizlemem bilirsin kadere nedenler sunup
Bu duvarları yıkamazlar kazmayla küreklen
Kalkıp tekrar toparlanıp cemreyle yürekten
Sen insansın parçalanır fünyelerle bu cüssen
Canıma kastettiğin vakit korkmam toptan tüfekten
Gökkuşaklarında kaybolan bir yağmur isterim
Sarılıp gecenin boynundan yollarını gözlerim
Korkarım ya bilirsin annem gibi sarılan
Mum üstünde fışkıran aydınlığa özlemim
Çok denedim şu aynalardan ıssızlığa kaçmayı
Bunaltıp ansızın bir fiske vursam belki kan çıkar
Sis vurdukça çiğ düşer ve yapraklar beyazlanır
Karanlık elbet geçer bu sokaklar ayazlanır
Kör karanlıkta ilerler ayaklarım
Siyah yapraklar üzerine imzalar attım
Gökkuşaklarını gökyüzüne ben taktım
Yüzüme gözün değmezse tükenir kanıtlarım.
