bir sen, bir ben
bir-liktelik
fasılasız beraber, bir ömür,
bağımlı, tutkun, tutsak,
bilsen bir ben,
sana kaç kadar muhtaç.
oysa sen beni
hiç kadar sevsen,
ben bir daha
hiçbir şeyi
hayal etmek ihtiyacı duymam.
bilmem, bir ben
bunları söylerken
seni hep severken
yıl 2002 olsa da
bu dünyada sevmek diye bir anlam
aşk diye bir dürşünlük kalmasa da
ben, aldırmadan
sevmekten, aşktan bahsederken,
kördüğüm senin,
defalarca halini,
her şeye ve hiçbir şeye rağmen
hayatın,
adı, ölüm olan hayatın,
derdinde oluşunu;
hiçbir şeyin, hiçbir benin,
seni hiçbir şey istemeyecek kadar,
mutlu edemediğini bilmeyi,
nasıl da sevmiyorum.
seni nasıl da seviyorum.
oysa senin sevişin başka,
seni tatmin ediyor, ya,
beni ?
beni hiç kadar sev sen,
ben sana her kadar müptela,
hiç kadar sevsen beni,
başka bir şey istemem.
"aşığım diyen birinin en büyük suçu;
vaat ettiklerini verememek değil, vaat etmek ve vermemek"
