elle tutulur nitelikte bir "sebep" yoktur. zaten amaç da budur. sebepsiz reddedilişler, küçük görme duygusuyla, kuyruk acısı üzerine inşa edilmiş ve hafifçe aralanmış bir giriş kapısı. kokoreçin bir neden olabileceği ne kadar mantıklıdır ki, kapı suratımıza çarpılsın. bu bir üstünlük taslama meselesidir. kazananı belli olan bir strateji oyunu, risk gibi ya da belki "paylaşımcı" olmak açısından monopoly. ayrıca girmek kimin umrunda ki? piyon olmak yerine zar atan olmak daha önemli değil mi?
