b: abla tost yapıyom. istiyon mu?
a: yok yemiycem.
b: bak yiyeceksen söyle yapayım benimkinden vermem.
a: yok yok yemiycem.
b: emin misin?
a: yemiycem be öff.
b: limonata istiyon mu?
a: yok içmiycem.
b: bak vermem.
a: yav yemiycem anlaman mı kıt senin.
b: ulan bi de laf yiyoz be.
bu konuşmadan yarım saat sonra. oturmuşum tost ve limonataya bakıyorum. tam büyük bi iştahla ısıracam ve ablam geliyor.
a: kardeş bi kere ısırayım mı?
b: hayır.
a: bi kere lan.
b: ya hayır. o kadar sordum. isteseydin yapardım.
a: öyle güzel olmuyo. seninkini yemek daha zevkli.
mecburen verirsin tostunu için rahat etmez. bu yıllarca böyle sürdü. şimdi ben nerdeyim o nerde. senede iki kere görüyoruz birbirimizi. yakın olsak ta hep tostumu versem diyorum. olmuyor.
