millete iyilik olsun diye yemeği yapıp, sofrayı kurup arkadaşları çağırırsın, yerler-içerler, gırgır şamata. sonra kalkıp odalarına giderler, bir bardak bile taşımayı akıl etmezler. sofrayı toplarken 'ne eşşek adamım ben' diye hayıflanırsın. işte öğrenci evindeki adalet budur.
