Dedi: Ey ismimin bütün harfleri, ey benim benliğim, benliğimin sen'i.
içimde tecelli bulan latif esmasınca, her anımın şimdisi. Her gecikmişliğimin telafisi.
Artır kelimelerimi. Göster yüzünü, cennetlik et beni.
Dünyanın son gününe kadar yaşasam, bambaşka bir gözle görmüşlüğüm, görülmüşlüğüm.
Çünkü cennette gördüğüm, görüldüğüm.
Gençliğini gördüğüm, gençliğine görüldüğüm.
Bir esenlik bahçesinde zorlamışlığım, zorlanmışlığım. Sınadığım, sınandığım.
Sınavım. Kaybım. Kaybımda kazancım.
Yani kârım, kârgâhım. Nihayetinde kararım, karargâhım.
Bu nedenle yeri hiç kimseyle dolmayacak olan ve yerimi doldurmayacak olanım.
Etin etimden, kemiğin kemiğimden. Ay ışığında oku harflerimi, ay ışığında yaz nameni. Senden önce öleyim ki ölümden korkma. Benden evvel öl ki ölümden korkmayayım.
Öyleyse dirimim gibi ölümümde de arkadaşım.
Ey benim yaradılışım, yolunu kaybetmiş yol arkadaşım.
Kimin bağrındaki kemikten yaratılmışsan ona gel. Eksik parçamı arar gibi seni arıyorum ben. Sen de beni ara. Boşluğunu doldur, eksiğini tamamla.
Dünya dediğin bir kaza ertesi.
Aç kapılarını.
Elinle koymuş gibi bıraktığın yerde bul beni.
Gel neredeysen.
Cennet olsun yeniden...
--spoiler--
