ben tanrıyı ararken kendimi de kaybettim. daha az önce, fonda müslüm baba çalarken, sol elimdeki rakı kadehine koyduğum gibi tanrıyı, tek nefeste içtim. arka fondan çift ses eşliğinde müslüm baba bağırıyordu;
***
nereden sevdim o zalimi
hayatımı yıkıp ta gitti
nereden sevdim o zalimi
beni böyle bırakıp ta gitti
***
az önce daha. bir kaç salise önce. şakaklarıma bastırdım hafifçe. zihnimdeki tanrıyı kovmak için. gitmedi. yüzsüzleşmiş. az önce oysa. bir kereliğine ben dışlayayım dedim kendisini.
ona ulaşma yolculuğum, ona varma serüvenim son bulsun istedim. olmadı.
ben de ayırmamaya karar verdim. ne tanrıdan kendimi. ne de kendimden tanrıyı. benimkisi muhteşem bir gramer hatası olsun diye, özel isimlere eklenen harfleri bile ayırmıyorum artık.
bıraktım artık. her şey yapışık gitsin. her şey ama. ben ki 29 yıldır geberiyorum dirhem dirhem. ben ki 29 yıldır belam sikile sikile varolma mücadelesi veriyorum, kimin umrunda tan rı. ve onu arama serüvenim.
bulmayayım tanrıyı. eğer ki bulursam, şerefim üzerine yemin ederim, döve döve hastanelik ederim.
