krematoryum'da bronzlaşmış bir bedenin bacak arasına konmuş kırmızı kelebek. iki parmağınızla araladığınızda, şafak sökmeye başladığı anda gecenin kör karanlığını yırtan güneş gibi selam çakar insana. göz kırpar. davetkârdır.
zifiri karanlık bir tünelin sonunda görünen ışık gibidir aynı zamanda. ilerlemelidir insan, o ışığa dokunmak ve ulaşmak için. kimileri o gördüğü ışığı tren ışıkları zannedip korkmaya başlasa da işin aslı bambaşkadır. insan; hangi tünele girdiğini bilmeli önce.
selam olsun tüm vajinalara.
edit: siz alışmışsınız zenci yarrağına. ondan yadırgadınız ellağm?
