öncelikle bu duruma allah hiç kimseyi düşürmesin diyerek başlayalım. bakışlardan biri rahatsız olunur ilk günde zira, adam daha koğuşa gitmeden haberi gitmiştir içeridekilere. sorulan sorulara pat diye hemen "ben tecavüzden girdim" demez, utanıp sıkılarak söyler. gerçekten tecavüz etmiş mi etmemiş mi bilemeyiz, iftira da olabilir, bir çocuğa tecavüz etmiş sapık ruhlu bir insan olabilir, kadına veya kıza tecavüz etmiş olabilir, masum olabilir ama ne olursa olsun orada bir pişmanlık çöker insanın içine. keşke orada olmasaydım bunlar başıma gelmezdi, keşke o şerefsizlerle takılmasaydım, keşke yapmasaydım... keşke keşke. dövünür durur. halden anlayan taşşaklı bir koğuş arkadaşı varsa bazı şeylerin önüne geçilebilir ama yoksa kalk çay getir, kalk su getir, pis tecavüzcü, alçak, namussuz, şerefsiz, toplumun yüz karası gibi gurur incitici diyaloglar zuhur edebilir. ya da hem suçlu hem güçlü olur, arkasına güvenir ve psikopata bağlayıp "taş*k taş*ktan ağır gelir" sözünü doğrulayıp ortamdaki herkesi istediği yere çeker.
