ilk kez 1962 de yayınlanmasına rağmen bugün dahi okunduğunda aslında bazı şeylerin memleketimiz için genetik bir hal alışının çok önceleri başladığını insanın gözüne gözüne sokan ancak bunu yaparken dudaklarınızdan tebessümü hiç eksiltmeyen bir ahmet hamdi tanpınar romanı.
öyle güzel,mizahi bir dille bürokrasimize,insanımıza dair eleştiriler vardır ki,bundan sonra bu konulara dair "ciddi"okumalarınızı sonlandırabilir memlekete dair sosyolojik,psikolojik,ekonomik,batı-doğu paradoksuna karşı analizlerinizi bu kitabı hatırlayarak yapabilirsiniz.
...
--spoiler--
saatin kendisi mekan,yürüyüşü zaman,ayarı insandır.bu da gösterir ki,zaman ve mekan,insanla mevcuttur.!
modern hayat ölüm düşüncesinden uzaklaşmayı emreder!
yaradılıştan amatördüm.
hayatımı düşündükçe-yaşım buna müsaittir-daima kendimce seyirci haleti ruhiyesinin hakim olduğunu gördüm.başkalarının halini,tavırlarını görmek,onlar üzerinde düşünmek,bana kendi vaziyetimi daima unutturdu.
insanoğlu insanoğlunun cehennemidir.bizi öldürecek belki yüzlerce hastalık,yüzlerce vaziyet vardır.fakat başkasının yerini hiçbiri alamaz.
insan talihi bu idi.hiç kimse yıldız olarak kalamıyordu.muhakkak hayalimizdeki yerinden inecek,herkese benzeyecekt.
tarih günün emrindedir.
aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir.şu veya bu şekilde...fakat daima ödersiniz...
hiçbir şey olmasa,bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz.
--spoiler--
