bazi arkadaslarin istegi uzerine isvicre ile karsilastiralim kuba'yi.
isvicre gercekten uzaktan bakildiginda yasanilasi , mukemmel bir ulke. tabi her sey disaridan gorundugu gibi degil.
yasama kosullari "super" olsa da belli bir amacsizlik icinde savrulup duran insanlarin cinnet oranlari giderek artmakta.
inanilmaz sistematize olmus insanlar neyapacaklarini bilemiyorlar. yapay ve yalniz hayatlar, cok ama bos yasayan insanlar.(ki yasama orani kuba ile esit).( ki kuba'da kisi basina 1170 dolar isvicrede bunun 60 kati yani 61 bin 741 dolar dusmekte...)
intihar oranlari da gittikce yukselmekte. kuba'da neredeyse hic intihar olayi yasanmazken isvicre intihar etmenin merkezi haline geliyor ne yazik ki :
dedigim gibi bosluga dusmus insanlar artik ne yapacaklarini bilememektedirler. farz-i misal o cok sevdigimiz isvicreliler tayland'ta cocuk sex turizmine en cok ragbet eden milletmis(gecen gun bir belgesele denk geldim, bir fransiz kanalinda; keske ismini hatirlayabilsem..ama aklima gelmiyor.) bunu da sirasiyla abd ve isvec izlemekte..
ufak bir alinti da bebek olumleriyle ilgili olsun
"
2001 yılı verilerine göre kişi başına düşen geliri 1170 dolar olan küba"da bebek ölüm hızı binde 6 iken, bu oran kişi başına düşen geliri 30600 dolar olan abd"de binde 7, kişi başına düşen geliri 2900 dolar olan türkiye"deyse binde 40"tır
"
kuba'da insanlarin muhtesem bir hayat yasamadigini herkes biliyor. aslinda burada benim ve arkadaslarimin anlatmak istedigi amerika'nin(dolaysiyla dunyanin onlarca ulkesinin) ambargo uyguladigi kosullarda, kisi basina milli gelirin isvicre'nin 60'ta biri olan bu ulkede yasama ve yasatma oranin digerleriyle ayni olmasi.(hatta kimi zaman daha yuksek).
bu imkansizliklar icinde bile 'esitlik' ilkesiyle bunlar yapilabiliyor. halbuki doger ulkelerde kisi basina dusen gelir ne yazik ki 'kisi basina dusemiyor'. yani gelir belli bir kesimin elinde toplaniyor bize yalnizca kriz zamanlarinda borclari odeyecek ortak gozuyle bakiliyor.
