'yalnızın iptilasıdır yalnızlığı' başlıklı yazısıyla vaudeville for vendetta'nın, işin sonu olduğu su götürmez bir gerçeklik haline gelmiştir. yazının başında anlattığı rüya ile aslında son bölümdeki insanları tarif ettiğini anladığımda 'benim ne işim var lan burda' diye sordum kendime. ama tabi daha sonra başkalarının yazılarını da okuyunca biraz rahatladım, bütün telaşım dindi.
