Demokratik olsun ya da olmasın, ülke yönetiminde söz sahibi otoritelerin yetkilerini sınırlandıran, tek bir erkin diğerleri üzerinde baskı kurarak faşizan bir yönetim tesis etmesini engelleyen ve bunu sağlamak için farklı güçlerin karşılıklı kontrol, denge ve düzeltme gücü olmasını içeren; idari ve anayasal hukuk mevhumudur.
Yürütmenin ülkeyi yönetmektedir ancak, kafasına göre hareket edemeyerek kanun ve nizama uymak durumundadır. Söz konsu kanunlar yasama tarafından düzenlenir, yargı tarafından da denetlenir. Yargı, hem yürütme hem de yasamayı denetler. Diğer bir deyişle, üç farklı güç, bağımsız hareket etmekte ve birbirleri arasında denge kurmaktadır.
1920 TBMM'si ve anayasası, güçler birliği prensibinde çalışmıştır. TBMM hem yasama, hem yargı hem de yürütmeyi tayin etmekteydi. 1924 anayasasıyla güçler ayrılığı sistemine geçilmiştir. Günümüzde kanun koyucu kurum yani yasama, halkın seçtiği parlamentodur. Parlamento aynı zamanda yürütmeyi yani hükümeti (kabine) denetler. Yargı ise tam bağımsızdır. Kendi vicdanı ile parlamentonun belirlediği kanunlar çerçevesinde görev yapar ve hiçbir siyasi güç, yürütme ya da yasamadan emir almaz. işte buna gü.ler ayrılığı demekteyiz. tabi kağıt üzerinde yazılı kanun ve uygulamalar arasında bazen farklılıklar cereyan edebilmektedir.
