aslında son sansasyonel yazılarını da dikkate alarak değerlendirdiğimizde gazeteci misin sen demeyi hakkeden, kimsenin çıkıpta sen nasıl böyle bir şey yazarsın diye bir yaptırımda bulunmadığını göz önünde bulundurduğumuzda kendi mantık çerçevimizden yapılan eleştirilerin hepsinin boşa gideceği aşikardır. o yüzden de anladığı dilden konuşmak gereklidir.o çirkinse bende çirkinim diyebilme cüretini göstermek gerekli belki de bu hataya düşüp kendi fikirlerini angaje etmek pahasına onun saldırdığı noktalardan ona saldırmak gerekir. çünkü bu adam hayatı küçük bir yerden küçük serdar penceresinden görmektedir. yazdığı yazı yalnızca kürt kadınlarına ya da dağda olan kadınlara bir hakaret değil tüm kadınlara bir hakarettir aslında. kendi karısı da dahil olmak üzere. kendi güçsüzlüklerini erişemediği bir "iktidar" üzerinden kurmaya odaklamakta ataerkilliği kutsallaştırmaktadır.
şu beyinli bu beyinli değildir bu adam apaçık beyinsizdir. yazıyı okurken nasıl nasıl nasıl diye kaç kere yinelediğimi bilmiyorum. kimi aşağıladığının benim için hiç bir önemi yok aynı şeyi ülkücü kadınlar içinde söylemiş olsaydı yine aynı tepkiyi verirdim. insanların böyle yazılar yzarken dayandığı bir yer olmalı güç aldığı almaya çalıştığı bir yer. işte bu adam da o güç almaya çalıştığı noktadan hareket ediyor. ama böyle bir iktidarı yok onu övüyor ona öykünüyor. insan kendinde olmayanı ya çok abartır ya da yerer onun yaptığı da aslında bu farklı bir şey değil. son olarak serdar turguta allahtan akıl yakınlarına da sabır dilemekten başka elden gelir bir şey yok.
