eminönü-eyüp arasında haliç hattı boyunca hergün önünden geçtiğim bir dernek vardı. asıl adı zaralılar vakfı derneği. ve ben buna bakıp hergün gülüyorum! nasıl lan ne zararlıları! defalarca okudum, iyice baktım harfleri ayırdım vallaha zararlılardı! zararlılar kimdir de vakıf kurmuşlar deyip bir yandan da t.şşak geçiyorum. kimseyede söylemiyorum ki ben göstereyim rant olur diye. ben git gel bak gül şeklinde tam 3 ay geçirdim. ve birgün benim gül yüzlü yarim istanbula çıkageldi. ona gösterdim şuna bak diye. baktı, zaralılar vakfı dedi. HA? dedim. nasıl ya dedim bir baktım ki hakkaten zaralılar vakfıydı. *
tanımlayamadığım bir his kapladı içimi... nasıl diye sormayın. dedim ya tanımlayamadığım bir his bu...
