17.
-
sitem dolu bi yanım, hırs küpü.
kendi içini eritmekle uğraşıyo...
diğer yanım yorgun düşünmekten, küskün.
diğerini teselli etmekle uğraşıo...
nası oldu... nası yapabildin dicek bi tarafım
susturcak yıne diğeri... bırak kalsın öylece,
kızmayı, bagırmayı bıle haketmıo...
bu kadar basitmiydi yaşadığımız aslında
basitmiydik bu kadar?
gönül eğlencesimiydik birbirimizin?
doya doya saramadımmı ?
hissettiremedimmi içimdeki yerini?
tek lafıma beni en zor anımda bırakıp
gidebilecek bişeymiydi aramızdaki?
güvenen tarafım, inanan tarafım,
seven tarafım, beğenen tarafım,
özleyen tarafım, hayran tarafım,bağlanan tarafım
kırgın
terkedilen tarafım,ihanet edilen tarafım,
ortada kalan tarafım, yanlız kalan tarafım,
içine atan tarafım,
kızgın....
arada kalansa ben! tek başıma ben!
nasıl çıkılır bu çelişkinin içinden?
kulaklarımı tıkadım aylardır....
carptıgım duvarlar aklımdan cıkmıo
bıraktıgın ezıklerin morlukları bıle gectı...
ama
çelişkiler bırakmadı hiç peşimi...
öğrettiğin gibi traş köpüğüyle yıkadım gözlerimi
buğulanmıyolar artık...
içimdeki kocaman boşluğu herzaman yaptıgım gıbı
baskalarıyla doldurmaya çalışmadan
öğretmeni istiyorum yine.
arada kalan bana
bu çelişkilerin çözümünü...
sevmeyi, değer vermeyi,ödün vermeyi öğrettiğin gibi!
