hüznü Atamızın 71 yıl önce bedeninin dünyayı terk etmesinden gelmiyor, fani dünya... hüznü, her 10 kasım'da o kendimizle ve Atamızla tamamen başbaşa kaldığımız; o çelik mavisi gözleri gözlerimizin önünde hissettiğimiz 2 dakikalık süre içinde gözlerimizin dolmasından geliyor. şu an elimizi atıversek tutamayacağımızdan değil! o gözlere bakacak cesaretimizin ve gururumuzun olmayışından o bir kaç damla gözyaşı.
her yıl, her geçen yıl bir kaç damla daha fazla döküyoruz, senin bıraktıklarından kaybettiklerimiz adına. özgürlüğümüzü elde etmek uğruna dökülen litrelerce ter, galonlarca kan karşılığında döktüğümüz bir kaç damla gözyaşı.
bugün yine varlığımızdan utanıyoruz ve varlığınla gururlanıyoruz. seneye kadar, bize bıraktığın cenneti oralarda yaşaman dileğiyle. en azından dualarımız seninle.
