bu bayan dolmuştan inip okula gider. amfiye doğru yürür. sonra amfinin ortasından yukarı doğru çıkar. arkasından gelmekte olan abazan topluluğunun nefesini ensesinde hissedince de boş olan sıranın ilk koltuğuna oturur. ama unuttuğu bir şey vardır. abazanlar o kadar kolay pes etmeyecektir. ve belki de onların istediği olacaktır. akabinde sürtünme kuvvetini bulan fizikçiye dualar eşliğinde boş koltuklara doğru akışkan bir hal alırlar!
(bkz: dolmusta yanina oturulmasini istemeyen bayanın göt olduğu an)
