araba kullanırken müziğin hıza göre ayarlanması, ya da hızın müziğe göre ayarlanması olarak nitelendirebileceğimiz bir hastalık. Evet benim açımdan bir hastalık.
bu bir tespit çalışması değildir, altını çizeyim.
Subjektif yazılar içerebilir.
şimdi araba kullanmak güzel bir şey, araba kullanırken müzik dinlemek çok daha güzel bir şey. Fakat müziğe göre hız ayarlamak, ya da hıza göre müzik ayarlamak ise ilginçtir.
bunu yapan arkadaşlarım olduğu gibi, bazen ben de yapıyorum. ister istemez yani.
mesela grup84'den dört duvar adlı şarkıyı, 70 ila 90 km hız arası dinlemeye bayılırım. ajda pekkanın şarkısı olup şu sıralar grup hepsiden ve mor ve ötesinden duyduğumuz yaz yaz yaz adlı şarkıyı, 100 ila 120 km arası dinlemek çok başka.
aynı zamanda ıssız adamda da çalan, michel fugainin söylediği une belle historie adlı şarkıyı bir kırmızı ışıkta dururken, ya da hızımın çok düşük olduğu, sıkışık bir trafiğin içinde veyahutta argo tabiri ile kıllatma dediğimiz olayda dinlemek harikulade.
ve özellikle, pinhaninin istanbulda adlı şarkısını nedense 140-150 km gibi yüksek hız aralıklarında dinlemeyi seviyorum. O şarkı açıldığında gaza basasım geliyor, çok fena hemde. O yüzden açmıyorum, açtırtmıyorlar.
gelelim ismail yk'nın bas gaza aşkım bas gaza gibi sözlere sahip şarkısına.
bu şarkıyı duyduğum andan itibaren ibreyi bir an önce dibe vurup, en sağlam yere çarpıp ölmek istiyorum. Tutmayın lan beni!
bu bir hastalık ama ileri derece de manyaklık boyutuna ulaşmış bir hastalık değil. Trafiğin belli kuralları ve hız sınırları var. Daha çok şarkıyı hıza uyduruyoruz elbette. Boş, rahat, sakin yerlerde ise hızı şarkıya uydurduğumuz olabilir.
