kafalarına başkalarının empoze ettiği fikirlerle yola çıkan arkadaşlarımızın konuşmayı çok sevdikleri, hemen orduyu vs.'yi suclu buldukları olaylar. bu arkadaşlarımız kendi adlarına fikir üretmezler. başkalarından duyarlar veya bu öğretilir. bu arkadaşlarımızı alsancak meydanında gazete dağıtırken görmek mümkündür. veya bir dergiye destek ararken. sorun şudur ki madem bir değişiklik istiyorsun o zaman planlı programlı işler yapılır. bir sokakta 4 tane farklı sol görüşlü gazete aldıgımı bilirim. bu arkadaşlarımız fikirler hakkında o kadar birşey bilmez ki ne dağıttıklarından haberleri yoktur. halbuki 4 ayrı gazete dağıtılacağına 1 gazete yapılsa ki burda gazete metafordur , daha yararlı olur. he katliamlara gelirsek. katliam olmamış bir ülke gösterin bu her yerde var.
Not: merak edenler hangi partiye oy verdiğimi sorup öğrenebiliyor.
