ders kitaplarında şiir tadında mini bir özet vardır ata'ya dair. bütün ufukları saran ümitsiz iklimin aksine, inanmış bir insan çıkar ve inandığını yüksek sesle haykırmaya başlar. bununla yetinmez inandıkları uğrunda en önde koşmaya başlar. keşke bu inanç abidesi kadar inanabilsek kendi özümüze. keşke masum bir çocuk kalbi kadar saf duru duygularla ata'yı anlamaya çalışsak. işte o net, bir ölüyü bile diriltebilecek, mesaj:
