tırıs tırıs tırstırandır. insanın elinde değil lan domuz aşağı domuz yukarı korkuyoruz işte.
bugün bir arkadaş böyle bitkin, halsiz üflesem yıkılacak gibiydi. sordum; dedim, nen var kuzum? gribim dedi. ürperdim böyle. tüklerim tiken tiken oldu. yusuf yusuf. sonra dedim domuz cinsinden mi yoksa? yok ya dedi. ateşim yok dedi. lan dedim ateşle bitiyor muymuş iş? canlı cenaze gibi olmuşsun dedim. git bir test yaptır dedim. yapmıyorlar ki dedi. nasıl dedim lan nasıl yapmazlar! oha lan dedim. korktum böyle. dedi ki, ishal oldum, kustum, başım döndü, gece de bir ara ateşim çıktı indi sonra dedi. saydı bunları böyle sakin sakin. lan dedim sen domuz gribi olmuşsun işte daha ne olsun lan dedim. git sen doktora dedim insanlık vazifemi yaptım uyardım kendisini. ama dedi, ateş olmayınca yapmıyorlar test dedi. önce ateşin var mı diye soruyorlar dedi. oha lan dedim insanlık ne halde. bir ateşe mi bakıyormuş iş dedim. içimden ama. o kadar doktor çıktı, her vakada belirtilerin hepsi görülmeyebilir dedi. e peki ya bu insan domuz gribiyse? o değil benim zavallı vücudumun bağışıklık sistemi de pek zayıftır üzerinize afiyet. ben tekrar tırstım. sonra dedim, hacı ben düşündüm de sen gelme bence okula dedim. neden dedi. iyiyim ben dedi. sen iyisindir de dedim, bana bulaştırırsan ben ölürsem o iş ne olacak dedim. güldü bu da. çok komiğine gitti sanırım. ama ben ciddiydim oysa ki. hala da tırsıyorum ve artık ona yaklaşamayacağım sevgili sözlük. o arkadaşım artık benim kafamda potansiyel domuz gripli olarak kalacak. potansiyellik hali de kalmamış ya neyse. ve ben ondan hep korkacağım. canlarım ciğerlerim ne olursunuz şüpheli vaka grubuna giriyorsanız gitmeyin okula neyim.. yatın evde. diğerlerini de riske atmayın gözünüzün yağını yiyem. kanıma ekmek ban ki gitmeyin bak. korkuyorum lan!
