nile'ın son albümü those whom the gods detest'in açılış parçası. tüyler ürpertici bir ezan sesi kullanılmıştır şarkıda. her dinlendiğinde etkisi artar. davulların oryantal şekilde tutturduğu ritimler şarkıyı daha görkemli kılmış. şarkının solosu yine yardıray, fakat nile'ın son 3 albümünün ilk şarkılarına baktığımızda -ne tesadüftür ki- bazı riflerin ve soloların benzeştiğini görürüz.* tabii bu, şarkının mükemmel olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
edit büdüt: şarkıyı dinledikçe, ezanı okuyan kişinin "alişan" olduğunu düşünmeye başladım.*
