anlam verdiğim,kendimce çok önem verdiğim ,öyle olduğu zaman böyle böyle olacak diye kendimce planlar yaptığım bir çok şey, sus oldu,pus oldu, yok oldu...umut etmek, beklemek mutsuzluklarla eşdeğermiş anladım.gerek de yokmuş, üzülmek de anlamsızlaşmaya başlamış,onu da anladım. büyülü dediğim her şey aslında yanılsamaymış, ben öyle görmek, öyle hissetmek istediğim için öyleymiş. miş miş miş...
