herkes babasından bahseder...
konu oraya gelince
gözlerini başka yerlere çevirmeye başlarsın
sanki öyle yapınca gelmekte olan gözyaşı içeri akacaktır
öyle sanırsın
sonra kalkarsın oturduğun yerden
bir çıkayım hava alayım dersin
ama bilmezsin ki
daha çok kalkıcaksın...
bir yanının hep eksik kalmaya mahkum olduğunu bilerek.
şiir de anlatıyor hani bunu...
Sizin Hiç Babanız Öldü Mü?
Sizin hic babaniz öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yikadilar aldilar goturduler
Babamdan ummazdim bunu kör oldum
Siz hic hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanin biri söndü
Gozumun biri söndü kör oldum
Tepede bir gokyuzu vardi yuvarlak
Soylelemesine maviydi kör oldum
Taslara gelince hamam taslarina
Taslar piril pirildi ayna gibiydi
Taslarda yuzumun yarisini gordum
Bir sey gibiydi bir sey gibi kotu
Yuzumden ummazdim bunu kör oldum
Siz hic sabunluyken agladiniz mi?
