türkiye'de yaşayan insana dayatılan gerçek. başka ülkede bir lider bu kadar aşağılanmıyor. törenlerde anmak bile... bir küfür gibi. anmak? anmak? onun dediklerini, demeye çalışıp da söyleyemediklerini kavrayabilmek meziyet olan. yoksa, hiçbir şeyden haberi olmayan anaokulu çocuğu da atatürk'ü anabiliyor.
haberleri her izleyişimde ben anıyorum gelecek vadeden bir ülkem genci olarak. bilmem sen anar mısın hiç onu, iyisiyle, kötüsüyle.
(bkz: gelen gideni aratır)
hem de mumla.
