aktif olarak 1500 nikaha katılan birisi olarak söyleyebilirim ki, hepsinin yaptığı ortak espri (!) şudur;
imzalar atıldıktan sonra "ben de malın birinin bana vermiş olduğu yetkiye dayanarak" deyip, önce damadın adını ve malum kendi soyadını, sonra da gelinin adını, sonra eski soyadını, sonra da yavşakca "hehe artık damadın soyadını söyleyebiliriz" deyip yeni soyadıyla beraber anons yapmasıdır. tabi daha önce katıldığım 1499 nikah töreninde "bitse de gitsem" şeklinde düşündüğüm için, "hehe.. gerizekalı" diye düşünüp alkışladıktan sonra, şekeri alıp kaçıyordum ama "ablanın nikah töreni"nde çok farklı oluyormuş durum. çeyiz sandıkları, damadın yavşakça her gün eve gelip anneme anne, babama baba ve hatta babanneme babanne demesi, ablama "aşkım" demesi, hepsi koymuştu ama adıyla birlikte daha önce duymadığın bir soyadın aynanda telaffuz edilmesi çok farklıymış.. yaptığınız espriye sokayım..
