hakkında #6447601 nolu entryi girince eksi yağmuruna tutulmamı sağlamış mahluk. ne çok seveni varmış, gözlerim yaşardı.
hastane çıkışında baktım öyle. tekerlikli sandalyede, ağzında maske. biraz üzüleyim dedim hani insanlık adınaymış(!) ya. üzülemedim, en ufak bir üzüntü duyamadım. zafer işareti yapıyordu neyin zaferiyse bu.
söyliyim neyin zaferi olduğunu. artık terörist olmak suç değil arkadaş. hatta kahramanlık sayılıyor bundan böyle. masumları öldürmek prim yapıyor. "şimdi zaman kötü" derler ya eskiler, hakkaten kötü. otobüste yanınıza oturan adamın terörist çıkma ihtimali beşte bir, üniversitedeki sınıf arkadaşınızın terörist çıkma ihtimali onda bir, kardeşinizin aşık olup evlenmek isteyeceği kişinin terörist çıkma ihtimali yirmide bir.. bunlar gider böyle.
dağlardaki ayıların dahi rahatsız olacağı bu tür mahlukları şehrin içine taşıyan zihniyetle aynı havayı soluyor olmanın üzüntüsü/siniri anlatılamaz.
şerefsizliğin ve şerefsizliğe sahip çıkmanın insanlık sayıldığı zamanlar. yazık..
tekrar bu adını koyamadığım insan görünümlü şeye(!) dönecek olursak; sağlığına kavuştuğunda -kavuşursa eğer- yine aynı pislikleri yapmazsa bir şey bilmiyorum.
