insanı dünyaya getiren, hayat boyu yanında olan, güç veren, seven, aynı zamanda sayan bir yapıdır aile, bir evlat için. ailedeki bireylere saygı duyulması gerekir. anne kızabilir ama evlat bişey söylemez, baba dövebilir ama evlat saygıda kusur etmez. ilginçtir ki hayat boyu kavgalarıyla huzursuz bir büyüme ortamı sağlayan, evladını çok küçük yaşlardan itibaren çalıştıran, evde terör estiren, sen beceremezsinden başka bişey demeyerek bir insanın özgüvenin alt üst eden bir anne yada baba da toplumumuzda anne yada baba olması nedeniyle, dünyaya bir insan getirmesinden dolayı otomatik olarak almış olduğu o kavramın içini ne derece doldurduğuna bakılmaksızın aile bireylerinin hak etmesi gereken ortak değerleri hak etmektedir. aman evladım o senin baban, sakın haa o senin annen gibi cümlelerle, dünyaya bi çocuk getirmekle anne yada baba olunamayacağı hiç kavranmayacaktır. babaya öyle denir mi denirken, karşıdakinin ne kadar baba olduğu hiç sorgulanmıycaktır.
